De dag dat Ajax kampioen wordt!

Whooo wat een weken. De afgelopen twee weken zijn als een speer voorbij gegaan. Het was super druk, zowel in het weekend als door de week.

De weekenden hadden we vol gestopt met leuke uitjes en door de weeks hebben we veel progressie geboekt voor ons project!

Om maar te beginnen bij het begin bij het einde van de vorige keer. Wij ging de leerlingen het Kamplied van de Pabo aanleren. Pittige klus was dat. Al die moeilijke dierennamen in het Nederlands. Lastig maar de kinderen kennen de gebaren en kunnen aardig mee zingen met de dierennamen. Wij waren niet ontevreden.

Die dag zijn wij direct doorgegaan naar Ubud. Hier zijn we heen gegaan, omdat Lisanne en Nardine een project draaien bij Sjaki Tarius. Dit is een opvang voor kinderen met het syndroom van Down. In Ubud zit de hoofdvestiging daarvan en daar zijn we een dagje heen geweest. Kris en ik hebben alleen het gebouw gezien. Door onze stage waren we aan de late kant en dan zijn de kinderen al vrij. Jammer, maar er wordt daar verschrikkelijk mooie werk geleverd.

s' Avonds heerlijk gegeten in een kroeg/restaurant. De beste biefstuk ooit naar binnen gewerkt! Smullen. Daarnaast zat er een live bandje en die speelde Kings of Leon (gezien op Pinkpop) alsof het Kings of Leon was (misschien wel beter), geniaal!

Zaterdag zijn we de vanaf Batur de berg af wezen mountainbiken! Heerlijk crossen door de rijstvelden. Filmpjes en foto's gemaakt. Het was een hele mooie rit. s' Avonds zijn we uit gegaan (eerst nog een keer dezelfde biefstuk gegeten (maar 5 euro!). Prima dag!

Zondag morgen vertrokken we om te gaan Raften! Dit heb ik al eens gedaan samen met Simon, JP, Job en Poppe in de Duitse Bergen (geloof ik). Dat was al briljant, maar dit was ook echt moddervet. In totaal zijn we 5 uur weggeweest waarvan 2,5 - 3 uur gevaren. We zaten met een groep van 6 (niet iedereen was mee naar Ubud) en er voeren nog meer boten mee. Maar wat een rivier en wat een ervaring weer. Zwaar tof. We zijn niet gekieperd maar we hebben wel gezwommen, onder een grote waterval gestaan en gesprongen van rotsen! De Raftinstructeur zijn natuurlijk de gekte zelf dus daar hebben we veel lol mee gehad.

Na het raften een bezoek gebracht aan Monkey Forrest. Gaaf parkje. Alleen die apen rete bijdehand. Vallen je aan als je eten in je hand hebt. Maar als ze samen aan het klote zijn wel leuk om te zien. Niet fantastisch maar leuk. Komen we terug bij onze scooters, zit er een redelijke grove aap op de scooter van Lisanne. Wij denken lazer op, springt dat best op mijn schoonheid van een scooter en neem de aanvalshouding in. Een bek gaat open, waar je ondanks dat hij 4x zo klein is als mijzelf, even van achteruit stapt. Hij wil niet vertrekken en begint dan te happen in mijn zadel van mijn scooter en mijn handvat. Kostplaatje zo'n 150.000 Rupiah! Bedankt grafbeest. Uiteindelijk een park cipier erbij gehaald. We bleken niet op de goede plek te staan geparkeerd en dat wist de aap, Yeah Right! Pleur op! Anyway de dag ging verder.

Liset, Kris en ik kregen het toen op de heupen. Of nou mijn idee was om naar Sanur te gaan. Daarvan was bekend dat je er Frikadellen kan eten. Uiteindelijk besloten om nog een nacht in Sanur te blijven en op zoek te gaan naar de frikadellen. De volgende morgen moesten we weer om 6:00 rijden want we hadden 9:30 College.

Sanur bleek een heel gaaf plaatsje. Echt een soort vakantie oord voor de Locals. Wij waren er vrij vlot, hebben en hostel gezocht en zijn op zoek gegaan naar de frikadellen. Uiteindelijk in de betreffende straat aangekomen en die doorgelopen. Nergens Ronald's cafe te vinden. Bleek failliet te zijn en al een jaar weg te zijn geweest. Verslagen liepen we terug in een eindeloze straat, op zoek naar een ander restaurant. Niks leek meer goed, we kregen spijt dat we niet eerder waren gestopt bij een ander restaurant totdat we opeens bij restaurant Ratatouille een poster zagen hangen met Gehaktbal (Jos je zou je thuis voelen). We klaarde wat op speurde door de menukaart en jawel daar was hij de Frikandel! Niet het juiste restaurant maar wel de juiste smaak (praktisch gezien). Het was de moeite waard en daarna zijn we versleten naar ons hostel gegaan.

De volgende dag weer naar huis gecrossed zoals gepland. Alles verliep volgens plan. Tot twintig minuten voor Singaraja. Klein gevalletje van onoplettendheid/onverwacht verkeer en Liset klapte op Kris. In het zadel van Kris zat een gat (niet zo erg als een Apen hap). En Liset viel over de scooter. Ondanks de klapper, wat schaven en grote schrik viel het leed mee. Beide scooters reden nog en na een kleine kalmeringspauze zijn we verder gereden. We zouden te laat komen in college, maar de dames zijn er toch nog heen gegaan.

Zelf was ik even overal klaar mee. Mijn kop stond naar niks. Ik ben toen even zelf gaan rondrijden om even het hoofd te legen. Eerst een berg opgescheurd (bleek niet fantastisch) daarna de west kant opgereden. Daar in het plaatse Kalisada terecht gekomen. Dat lag aan de zee. even uitwaaien. Lukte prima, kwam nog een mooi vakantie huis tegen. Bleek van een Duitse eigenares die kun je huren voor een weekje €3000! Ik moet zeggen, droomhuis waardig en een paradijs locatie! Daar aan de zee paar uur lekker alleen tijd gehad. Dikke prima.

De volgende dag lekker les gehad. Lesje Bahasa dat ging over woorden die je veel op school gebruikt. Handig! De kinderen worden steeds gemakkelijker met ons. Ze komen al dolle en af en toe probeert er één een gesprek met ons aan te knopen. Lastig maar leuk.

Woensdag waren we vrij vanwege een ceremonie. Donderdag op stage hebben we een gesprek aangeknoopt over de gehele planning van de komende weken. Niet alles verliep volgens ons plan en de neuzen moesten even dezelfde kant op! Dat is goed gelukt. We hebben een heel goed gesprek gehad en vanaf nu hebben we de effectieve stagetijd sterk verhoogd. Kris en ik hebben naar een aantal vrienden en familie een mail gestuurd om een bijdrage te leveren aan ons project.

Wij willen graag materialen maken om het onderwijs hier direct te verbeteren. Dit doen we in eerste instantie op onze Pilots schools. Hier komen andere scholen kijken en die kunnen daardoor geïnspireerd raken om soort gelijk materiaal ook te maken. Denk daarbij een Planborden (zodat de leerlingen leren om zelfstandig te werken) en dagritmekaarten nog een plan methode). Dit heeft allemaal te maken met de methode Piramide die hier gehanteerd wordt. Voor 5 euro kunnen wij al bijvoorbeeld tien gelamineerde dagritmekaarten laten maken. We zijn met de eerste giften (DANK JULLIE WEL) direct op pad gegaan. We zijn creatief te werk gegaan, omdat magnetische borden hier (helaas) erg duur zijn, en hebben materialen bij elkaar gezocht waarmee we een planbord kunnen maken. Als het goed is kunnen we voor donderdag de eerste borden en dagritmekaarten klaar hebben. Dat is belangrijk omdat dan 17 andere scholen komen kijken op onze Pilotschool. Hier gaan we praten over het onderwijs en laten zien hoe het onderwijs op deze Pilotschool gegeven wordt. Het gebruik maken van materialen is enorm belangrijk voor kleuters en wij willen laten zien hoe je de leerlingen extra stimuleert met het werken van materialen. Al met al wordt het een hele belangrijke dag voor ons project.

Wij werken nu toe naar ons bezoek aan het ministerie van onderwijs in Jakarta. Daarvoor maken we promotiefilmpje, observaties, onderzoek (van de directrice) etc. We gaan veel doen.

Wat ons opvalt hier is dat de motoriek van de kinderen ernstig goed is. Vergeleken met Nederland lopen de leerlingen echt enorm veel op de Nederlandse kinderen. Het is schrikbarend hoe netjes de kinderen hier schrijven (zo goed zie je vaak niet eens in groep 6-8 in Nederland), bovendien kunnen ze ook zwaar goed tekenen en voeren ze op het plein motorisch moeilijk bewegingen uit waar we echt van staan de kijken. Wij hebben daar gericht naar gevraagd, zeker ook met het oog op beeldmateriaal voor Jakarta.

Vrijdag mochten wel even wat motorische oefeningen zien. We komen die ochtend aan. Het hele plein staat vol met tafel, materialen etc. etc. In plaats van een aantal oefeningen is er een motoriek dag georganiseerd. Dit was grootschalig, maar normaal gesproken wordt er elke week 1 dag puur gewerkt aan motoriek. Zij zien dat als de basis voor al het andere dat geleerd moet worden. Geef ze eens ongelijk! Hoe dan ook stimuleert bewegen je hersenen naar betere prestaties. Het waren oefeningen van schrijven, waterpompen, tekenen, verven, koffiebonen pakken met een knijper (lastig!!) sop maken etc. Alles was gecombineerd met taal, rekenen, techniek, natuur, wetenschap! KORTOM EEN FANTASTISCHE DAG! Super leerzaam en super goed voor beeldmateriaal! Wij zijn echt geïnspireerd geraakt! Hoe kan het dat de kinderen hier zo goed zijn! Nederland kan echt klappers maken op dit gebied!

Willen jullie ook een kleine bijdrage leveren aan verbetering van Onderwijs hier op Bali! Waar je direct ook resultaat van ziet! Maak dan wat over naar:
NL 15 ABNA 0425042456, t.n.v. K. de Roo

Vrijdag was het ook de verjaardag van Singaraja (de stad). Dikke optocht (parade) door de stad. Wij mochten aanschuiven bij de Hare Krishna clan waar we al eerder waren geweest. De dames kregen prachtige kleding aan mochten meedoen in de dans. Super leuk natuurlijk, ik heb fotograaf gespeeld. We zouden lopen naar een veld (die was in de buurt, dus half uur lopen). Alleen gingen we niet direct het veld op maar liepen we een grote ronde door de stad. Er stonden allemaal mensen langs de kant en de dames maar dansen hoor! Drie uur later waren we eindelijk klaar. Van 16:00-19:00 en het was een warme dag! Hilarisch en mooi om mee te maken.

Gister zijn er 7 van ons op expeditie gegaan naar de vulkaan. Hier een uur en kwartier vandaan (als je op mijn tempo rijdt). Daar een hostel gevonden met een hotspring. Niet verkeerd! Snel avond gegeten en jawel om 21:00 richting bed. Volgende dag om 2:55 opgestaan om de zonsopgang te zien!

Dit bleek een heerlijke plannetje. Na een stuk met de scooter gereden te hebben zijn we verder gaan lopen. Ruim 1,5 tot 2 uur scherp omhoog gelopen in het donker. Klein half uurtje gewacht op de top en toen een zeer fraaie zonsopgang gezien. Awesome! Daarna van punt naar punt rondom de krater. Mooie tocht, langs menige zeer diepe afgronden gelopen maar iedereen heeft het overleefd. Prachtige tocht.

Na afloop nog mijn scooter lek gereden op één of ander greppel pad. De monteurs hadden het er moeilijk mee. Uiteindelijk stonden ze met 6 man eromheen en is het ze gelukt. Wel weer 120.000 Rupiah lichter! Oh oh oh! Het is dat mijn geweldig maatje Tauriel (Scooter) mij overal heen brengt. Held is het!

Nu uitgeput thuis, toch nog een blog geschreven en vanavond de kampioenswedstrijd van Ajax kijken met Bintang in de hand!

Gegroet!

Klassieke afsluiter:

Beunhaas van de Week:
Kris! Ja het begint op te vallen, ze gaat deze vier maanden duidelijk voor de Beunhaasbokaal! Tijdens het eten bij het festival na Hare Krishna laat ze haar telefoon op het gras liggen! GONE!

Held van de Week:
Tauriel, mijn geweldige scooter heeft mij al ruim 3000 km vervoerd deze 1,5 maand. Ik ben zeer content met haar prestaties!

Alle donateurs tot nu toe! Super bedankt! De eerste resultaten worden snel goed gepresenteerd!

Clown van de Week:
Hare Krisha Parade. Waar we een klein half uur tot uur dachten te lopen, mochten de dames 3 uur lang hun kunsten vertonen! Fantastisch!