De eerste 1.5 week

Het eerste reisverslag vanuit Bali. We hebben WI-FI in huis. Heerlijk. Daarvoor hadden we alleen af en toe in een restaurant Wi-Fi.

Ik kan ondertussen al een boek schrijven over alle avonturen. Maar ik zal het niet te 'omvangrijk' maken.

Dinsdagavond vertrokken we vanaf Schiphol naar Abu Dhabi. Vlucht van een uurtje of 7. Weinig geslapen en daarom zat ik daar compleet brokkel. Het Vliegveld van Abu Dhabi was niet echt interessant. De reis ging verder naar Jakarta. Beter vlucht qua slaap en rust. Rond een uur of 22:00 landde we en rond half twaalf zaten we met zijn allen aan een sappie in het POP Hotel.

Samen met Kris op een kamer. Weinig geslapen (Kris niet) door de spanning. Blijkbaar snurk ik ook (ik geloof er weinig van). De volgende dag om 6:30 en we vlogen om 10:00 richting jawel Bali. Vlucht van 2 uurtjes. Prima vluchtje. En ja hoor daar waren we dan op Bali. Ons thuis voor de komende 4 maanden! Het eerste waar je van geniet is het weer, de zon, de warmte. Nice.

In Kuta/Denpasar (vliegveld) werden we opgepikt door Noman met een busje. Het kostte zo'n 3-4 uur om in Singaraja te komen. Onderweg nog wat apen gekeken en gefotografeerd (zie foto''s). Om 16:30 kwamen we aan en werden we ontvangen door FC Tilburg en Dionne. Goed om iedereen weer te zien.

Daarna is het allemaal in rap tempo gegaan. De volgende ochtend (vrijdag)hardgelopen. Hier was het leger aan het oefenen en die vonden het een hele attractie om ons vier te zien lopen. Één van de legermannen wilde nog even een sprinten zetten. Het enige wat hij heeft gezien zijn mijn hakken, Later hé.

Ook kregen we onze scooters. Dat zorgde natuurlijk voor grote spanningen (ja wat wil je met 9 vrouwen). Maar ik kan gerust zeggen na een goede week rijden zijn de meeste al aardige chauffies. Het verkeer op Bali is van een fantastische categorie. Er worden drie regels gehanteerd.
1. Links rijden
2. Toeteren wanneer: inhalen, stoplicht op groen, waarschuwingen/gevaar
3. Inhalen aan alle kanten

Waar we in Nederland rijden met 1000 regels, vind ik het verkeer op Bali een stuk beter. Je rijdt met elkaar en niet als individu. Iedereen let op elkaar en het voelt eigenlijk erg veilig. Als je een foutje maakt krijg je geen middelvinger of word je uitgescholden, nee ze gaan gewoon om je heen of iedereen wacht even netjes. Heerlijk. Ik vind het scooter rijden wat lijken op Karten. Alleen moet je dan zorgen dat je niet de banden in vliegt.

We zijn in deze week langs alle projecten gereden waar iedereen terecht komt. Iedereen heeft zijn/haar contantpersonen gesproken en het doel van ons bezoek is goed scherp. Wij hebben onze (Kris en ik) Pre-Schools twee dagen achter elkaar ontmoet. Er wordt fantastisch lesgegeven. Veel koor, motorisch en groepseenheid. Hier en daar kan er zeker nog winst worden geboekt, maar daar later meer over. We hebben nog een week om ons plan van aanpak te schrijven en daarna kunnen we echt aan de slag.

We zullen ook 2 dagen rondlopen op Undiksha. Dat is de Universiteit. We zijn gekoppeld aan tien andere studenten en daarmee gaan we lessen volgen en activiteiten doen. Dit kan zowel in paren als met de groep.

Op facebook stonden er al wat foto's van een Zwembad (Rini Hotel, Lovina). Hier kunnen wij even afkoelen, wanneer we ook wat daar eten. Prima overeenkomst.

We zijn op 3 maart (afgelopen maandag) door de rijstvelden gelopen. Eerst moesten we ergens heen crossen (1,5 uur), een plaatsje genaamd Mayong (ten westen van Singaraja). Schitterend weggetje en tuffen op een scooter is altijd een feest. We werden daar opgevangen door een gezin, die ook een klein (maar zeer fraai) hotel heeft. We hebben daar gegeten en een tour gekregen. Zo'n vijf uur hebben we door de rijstvelden gebanjerd. Paradijsje op aard, maar een zware tocht. Schitterend. Na afloop zijn we lekker naar de Hotspring gegaan. Hete baden waar we even in konden uitzakken. Het gezin waar we door waren opgevangen (en waarbij we heerlijk hebben gegeten) ging ook mee. Erg gezellig.

Dit verhaal is trouwens niet helemaal chronologisch verteld. Gister hebben we een Tour de Bali gedaan. In totaal hebben we zeker 10 uur op de scooter gezeten. We zijn van Noord naar Zuid gereden. Erg mooie weg, maar 5 uur rijden is lang. Berg op berg af. In de Kuta en Denpasar veel verkeer dus lastig te rijden als cologne. We zijn daar bij een ceremonie geweest op een universiteit en daarna naar Kuta Beach gegaan. Slechts 1,5 uur want we waren allemaal gesloopt en om 15:15 zijn we weer gaan rijden. Het word 18:30 pik donker namelijk en dat is lastiger rijden. Alsnog waren we pas 19:45 thuis. Maar mooi ritje.

Vanmorgen hadden we een ceremonie op onze Pre-School in Temekus. We mochten onze mooie gewaden aan, kregen water over ons hen en rijstkorrels op een voorhoofd. Natuurlijk zag dat er fraai uit. Ik zal een foto toevoegen. De ceremonie stond in teken van Educatie en Wijsheid. Prima concept. We zijn overladen met geheiligd fruit en mogen dat lekker oppeuzelen. Prima vruchten hier.

Meer persoonlijk:
Sinds woensdag ofzo heb ik wat last van mijn oor. Hij zit dicht en begon pijn te doen. Nu lekker aan het druppelen. Sinds donderdag last van de enkels. Waarschijnlijk ben ik gebeten door iets, maar ik heb net een klompvoet. Veel gekoeld maar het helpt niet echt en lopen is lastig. Vanwege het mooie programma wel gedaan uiteraard. Dus dat hielp niet. Op de Pre-School werd ik nog even in de watten gelegd en vanmiddag nemen ze me mee naar een genezer. Dus straks ben ik weer topfit. Desondanks ben ik zeer tevreden.

Het mooiste nieuws van deze week kreeg ik laat op de avond op 6 maart. Tijdens presentatie van de projecten (grote bijeenkomst met contactpersonen en universiteit) had ik even WI-FI. Ik kreeg een facebook melding van Nees Cluistra dat ik zowel werd gefeliciteerd met mijn vader (jarig) en met de geboorte van mijn nichtje. Ik ben weer Oom geworden. Euforie! Ik had op mijn nederlandse nummer al smsjes gehad maar had mijn Indonesische sim in gebruik, daarom wist ik het wat later dan andere.

Ons huis is verder top (als de wc het doet tenminste). De mensen hier zijn erg vriendelijk en zorgzaam en met de groep is het enorm gezellig.
Ik ga het hier even bij laten. Want het is toch alweer redelijk omvangrijk geworden.

Groeten vanuit Bali!

Beunhaas van de week: Kris, ik weet niet hoe vaak zal al verschillende dingen is kwijt geraakt. Van der scootersleutel tot mobiel, portemonnee tot aan zonnebril. Ik denk dat ze in een 1,5 week ruim 100 dingen is kwijtgeraakt. No Kidding!

Held van de week: Kris (uitstekend oordruppelaar en verzorger van mij) Bovendien rijdt ze fantastisch scooter zonder ooit maar een rijbewijs in bezit te hebben gehad.

Clown van de week: Liset. zij dacht even met haar scooter te stunten (schrikactie) voor haar project school. Gelukkig werd ze door een oplettende docent gered.